.jpg)
ในช่วงต้นปี ค.ศ.1960 นักจิตวิทยาสังคม Albert Bandura ต้องการทดลองว่า เด็กๆ จะแสดงพฤติกรรมรุนแรงโดยเลียนแบบจากการดูเพียงอย่างเดียวได้หรือไม่ วิธีการก็คือ ถ่ายวิดีโอที่มีผู้ใหญ่กำลังทำร้าย เตะ ทุบตีตุ๊กตาล้มลุกรูปตัวตลกด้วยค้อน แล้วเอาวิดีโอนั้นไปเปิดให้เด็กกลุ่มแรกจำนวน 24 คนดู เด็กกลุ่มที่สองได้ดูวิดีโอธรรมดาๆ ที่ไม่มีความรุนแรง ส่วนเด็กกลุ่มสุดท้ายไม่ได้ดูอะไร แล้วจากนั้นก็ปล่อยเด็กๆ ทั้งหมดเข้าไปในห้องนั่งเล่นที่มีตุ๊กตาล้มลุกรูปตัวตลกอยู่ แล้วสังเกตพฤติกรรม
เมื่อเข้าไปในห้องแล้ว เด็กกลุ่มแรกตรงเข้าไปทำร้ายตุ๊กตาล้มลุกทันที บ้างก็เข้าไปใช้ค้อนตีแบบที่เห็นในวิดีโอ ในขณะที่มีเด็กบางคนเอาปืนของเล่นมาจ่อที่ตุ๊กตาด้วย ทั้งๆ ที่ในวิดีโอไม่ได้มีการใช้ปืนเลยแม้แต่น้อย ส่วนเด็กกลุ่มที่สองก็เข้าไปต่อยเตะตุ๊กตาเช่นกัน แต่ไม่ทำรุนแรงอย่างเด็กกลุ่มที่ได้ดูวิดีโอที่มีคนสาธิตตัวอย่างการทำร้ายหุ่นให้ดู
หลังจากให้เด็กๆ ดูวิดีโอแล้ว ก็ปล่อยเข้าไปอยู่ในห้องกับตัวตลกจริงๆ และแน่นอนว่าเด็กที่ได้ดูวิดีโอก็เข้าทำร้ายตัวตลกแบบที่เห็นตัวอย่างผู้ใหญ่ทำมาก่อน ผลจึงสรุปได้ว่า เด็กๆ สามารถเลียนแบบพฤติกรรมรุนแรงได้จริงๆ โดยไม่ต้องคิดอะไรเลย เพราะเด็กยังไม่มีความเข้าใจถึงผลที่จะตามมาและยังไม่เข้าใจว่าสิ่งที่แสดงออกไปเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำ การทดลองนี้จึงถูกวิพากษ์วิจารณ์กันอย่างมากในเรื่องของการชี้นำให้เด็กมีพฤติกรรมรุนแรง และอาจส่งผลระยะยาวต่อพฤติกรรมในอนาคต
