มากมารยาท

    ยังมีอุบาสกวัยฉกรรจ์ผู้หนึ่ง ไปกราบนมัสการพระผู้มีสมณศักดิ์สูงยังวัดแห่งหนึ่งทั้งสองสนทนาธรรมกันอย่างออกรส ตั้งแต่เช้าจนกระทั่งถึงเวลาอาหารกลางวันเณรจึงได้จัดอาหารมาให้ทั้งสอง เป็นบะหมี่ชามใหญ่ 1 ชามและชามเล็ก 1 ชาม

เมื่อพระผู้มีสมณศักดิ์สูงเห็นสำรับกับข้าวที่เณรยกมา จึงได้ยกบะหมี่ชามใหญ่ยื่นให้อุบาสกผู้นั้นทั้งยังกล่าวว่า "ท่านรับประทานชามใหญ่เถอะ"

หากยึดตามธรรมเนียมปฏิบัติ อุบาสกผู้นั้นควรที่จะปฏิเสธและผลักไสบะหมี่ชามใหญ่กลับคืนไปยังพระสงฆ์ เพื่อแสดงความเคารพเกรงใจ
ทว่าอุบาสกผู้นี้กลับรับชามบะหมี่มาโดยไม่อิดเอื้อน จากนั้นลงมือรับประทานทันที เมื่อพระผู้มีสมณศักดิ์สูงเห็นดังนั้นก็รู้สึกไม่พอใจจนหน้านิ่วคิ้วขมวดพลางคิดว่า
"แรกทีเดียวคิดว่าคนผู้นี้มีสติปัญญาไม่น้อย ไฉนกลับกลายเป็นโง่เขลาไร้มารยาทเช่นนี้"

ผู้ที่ควรรับคำปรึกษาทางจิตวิทยา

การให้คำปรึกษาทางจิตวิทยา เป็นบริการที่เหมาะกับผู้ที่ต้องการแก้ไข เข้าใจ หรือค้นหาคำตอบในสิ่งที่ค้างติดอยู่ในใจ ให้บริการโดยนักจิตวิทยา ที่ผ่านการฝึกฝนการใช้ทฤษฎีการให้คำปรึกษามาอย่างดี โดยใช้การผสานทฤษฎีให้เกิดความเหมาะสมแก่ปัญหาของแต่ละคนที่มารับบริการ ซึ่งในที่นี้ขอรวบรวมปัญหาที่เหมาะแก่การใช้บริการให้คำปรึกษาทางจิตวิทยา ดังต่อไปนี้

ยังมีสิ่งนี้อยู่ ?

ฌานาจารย์เต้าซิ่น ( พระตุชุนมหาครูบา พระสังฆปรินายกองค์ที่ ๔ ของจีน )
เดินทางไกลไปเยี่ยมคารวะฌานาจารย์ฝ่าหยง

ขณะที่พวกเขาทั้งสองเดินด้วยกันบนภูเขา เห็นนกบินอยู่บนท้องฟ้าอย่าง
อิสระเสรี ก็ไม่มีปฏิกิริยาใด ครั้นพบเสือและสุนัขจิ้งจอกเดินป้วนเปี้ยน
ไปมา เต้าซิ่นแสดงท่าทางหวาดกลัว สาวเท้าไม่ออก ฝ่าหยงเห็นเช่นนั้น
ก็กล่าวว่า

" อ้อ ! ที่แท้ท่านยังมีสิ่งนี้อยู่ ? "

วงกลม

โกอานเรื่องวงกลม มีความดังต่อไปนี้

ในสมัยโบราณ มีขุนนางคนหนึ่งนามว่า เฉินเชา

เลื่อมใสศรัทธานิกายเซ็นมากวันหนึ่ง เข้าไปนมัสการอาจารย์ จื้อฝู

อาจารย์จื้อฝู พรรณาท้องฟ้า

โดยวาด วงกลม ขึ้นวงหนึ่ง

เฉินเชาถามว่า " เจ้าสิ่งนี้มีประโยชน์หรือครับ "

แต่อาจารย์กลับเดินเข้ากุฏิไป ซ้ำยังปิดประตูด้วย

ความฉลาดทางอารมณ์ Emotional Quotient

ความหมายความฉลาดทางอารมณ์

    ความฉลาดทางอารมณ์ คือ ความสามารถทางอารมณ์ที่จะช่วยให้การดำเนินชีวิตเป็นไปอย่างสร้างสรรค์และมีความสุขอีคิว ถือเป็นเรื่องใหม่ในแวดวงการศึกษาและจิตวิทยา เพราะเพิ่งได้รับความสนใจและยอมรับในความสำคัญอย่างจริงจังเมื่อ10 กว่าปีมานี้ เดิมเคยเชื่อกันว่า ความสามารถทางเชาวน์ปัญญาหรือไอคิว คือปัจจัยสำคัญที่ทำให้มนุษย์ประสบความสำเร็จ มีชีวิตที่ดีและมีความสุข ต่อมา นักจิตวิทยาเริ่มตั้งข้อสงสัยต่อความเชื่อความเข้าใจดังกล่าว เพราะไม่เชื่อว่าความสำเร็จและความสุขในชีวิตของคน ๆ หนึ่งจะขึ้นอยู่กับความสามารถทางเชาวน์ปํญญาแต่เพียงอย่างเดียว