Visual Cliff Experiment : ทดลองให้ทารกคลานผ่านหน้าผาจำลอง

เมื่อเด็กทารกโตพอที่จะคลานได้แล้ว เด็กส่วนมากจะหลีกเลี่ยงไม่คลานไปยังที่ๆ เป็นขอบสูงๆ ที่ถ้าตกลงไปแล้วจะทำให้เป็นอันตรายต่อตัวเอง นักวิทยาศาสตร์เองไม่เข้าใจว่าเพราะเหตุใดเด็กจึงรู้ว่า ความสูงเท่ากับอันตราย ทั้งๆ ที่เด็กเหล่านี้ไม่เคยตกจากที่สูงมาก่อน และทางเดียวที่จะรู้ได้ว่าทำไม คือการทดลองกับเด็กโดยสร้างสถานการณ์ที่จะโน้มน้าวให้เด็กคลานผ่านที่สูงที่ดูอันตราย

ในปี ค.ศ.1960 นักจิตวิทยาสังคมสองคนจากมหาวิทยาลัย Cornell ชื่อ Eleanor J. Gibson และ Richard D. Walk สร้างโต๊ะแบบพิเศษที่เรียกว่า หน้าผาจำลอง (Visual cliff) ที่ครึ่งหนึ่งเป็นโต๊ะไม้ทึบๆ แต่อีกครึ่งหนึ่งเป็นกระจกใสๆ จนดูเหมือนไม่มีอะไรรองอยู่ จากนั้นก็วางทารกลงตรงด้านโต๊ะทึบแล้วไห้แม่เด็กพยายามเรียกและหลอกล่อเด็กให้มาอีกฝั่งที่เป็นกระจกใสๆ เพื่อดูว่าเด็กจะทำอย่างไร

ถึงแม้จะดูไม่อันตรายเพราะยังไงเด็กก็ไม่ได้ตกจากโต๊ะจริงๆ แต่การทดลองนี้มีผลทำให้เด็กเกิดความสับสนและขวัญเสีย เมื่อแม่ของตัวเองพยายามเรียกให้มาหาทั้งๆ ที่เด็กก็เข้าใจว่าทางข้างหน้าเป็นที่สูงอันตราย เด็กจะถูกบังคับให้เลือกระหว่างสัญชาตญาณการป้องกันตัวเองกับการเชื่อฟังแม่
นักจิตวิทยาทำการทดลองกันทารก 36 คน อายุตั้งแต่ 6-14 เดือน และจากในจำนวนทั้งหมดมีเพียง 3 คนเท่านั้นที่ยอมคลานผ่านหน้าผาไปหาแม่ ส่วนที่เหลือจะนิ่งอยู่กับที่ไม่ก็คลานหนีไปห่างๆ บางคนก็ร้องไห้ด้วยความสับสน อย่างไรก็ตาม มีการสังเกตกันว่าทารกที่ไม่ยอมคลานข้ามมาก็จะพยายามอยู่ใกล้กับขอบให้มากที่สุดจนถึงขนาดที่ถ้าเป็นขอบจริงๆ เด็กคงจะตกลงไปแล้ว ดังนั้น ถึงแม้เด็กทารกจะเข้าใจอันตรายของความสูงแล้วแต่ก็ไม่ควรจะปล่อยเด็กไว้คนเดียวอยู่ดีเพราะการกะระยะยังไม่ดีเท่ากับผู้ใหญ่นั่นเอง