กบตัวหนึ่งกำลังหัดเดินในวิถีแห่งสติ มันคิดจนเครียดว่ามันควรจะยกขาอย่างไร ควรจะยกด้านซ้ายก่อน หรือด้านขวาก่อน ทันใดนั้นมันก็มองเห็นกิ้งกือกำลังเดินมาอย่างช้าๆ สบายๆ มันจึงเอ่ยถามว่า“ท่านมีเทคนิคในการเดินอย่างไรจึงดูสบายๆ และผ่อนคลายเช่นนี้”
เมื่อกิ้งกือได้ยินเช่นนั้นมันรู้สึกตกใจมากเพราะไม่เคยมีความคิดเช่นนี้มาก่อนเลย กิ้งกือหยุดนิ่งอยู่นานและไม่สามารถตอบคำถามนี้ได้ มันจึงบอกกับกบว่า
“ข้าเดินมานานแล้ว แต่ข้าไม่เคยสังเกตและตั้งคำถามเช่นนี้เลย ขอเวลาข้าคิดก่อนนะ เมื่อไรที่ข้าคิดออกข้าจะบอกกับท่าน”
แล้วกิ้งกือก็ขดตัวลง กิ้งกือขดตัวอยู่กับการครุ่นคิด มันไม่สามารถเดินต่อไปได้เลย เพราะมันมีขามากมายจนไม่รู้ว่าจะยกขาไหนก่อน จะเหยียบลงพื้นอย่างไร
ถ้าพวกเราเห็นกิ้งกือขดตัวอยู่มันอาจจะกำลังครุ่นคิดอยู่นะ อย่าไปรบกวนมัน
พวกเราเป็นเช่นนี้หรือไม่ ครุ่นคิดจนลืมความปกติ อันเป็นธรรมชาติเดิมแท้ของเรา
