ฉันอยากเป็นบุคคลที่สวยงาม

ผู้คนส่วนมากมักไม่ตระหนักว่าใบหน้าและและร่างกายของตนเองนั้นสามารถ เปิดเผยอย่างล่อนจ้อน ถึงรายรับรายจ่ายของชีวิตที่ผ่านมาทั้งหมด การเผยโฉมออกมาอย่างเปลือยเปล่าเช่นนี้ ช่างเป็นเรื่องที่น่ากลัวและน่าอาย

ทั้งหมดที่เราคิด พูด และทำมาตั้งแต่เกิด ล้วนเป็นตัวสรรสร้างและปั้นแต่งใบหน้า ร่างกายและบุคลิกของเราขึ้นมา เพียงแค่แวบเดียว บุคคลที่มีดวงตาเห็นได้ชัดแจ้งจะสามารถรับรู้ประวัติความเป็นมาของเราได้ ตั้งแต่ต้นเลยทีเดียว

น่า จะเป็นลินคอล์นที่เคยกล่าวเอาไว้ว่า มนุษย์นั้นต้องรับผิดชอบต่อหน้าตาของตนเองเมื่ออายุสี่สิบปีไปแล้ว ใบหน้าและร่างกายที่ดูเสมือนว่าได้รับการแกะสลัก ขัดเกลา และปรับแต่งอย่างต่อเนื่องมาตลอดตั้งแต่เกิดโดยสิ่วที่มองไม่เห็นนั้น เมื่ออายุเข้าสู่ช่วงวัยสี่สิบ ใบหน้าและร่างกายก็จะเผยความสวยงามและความน่าเกลียดทั้งมวลออกมาโดยที่ไม่ สามารถอำพรางซ่อนเร้นได้โดยเครื่องสำอางหรือเครื่องนุ่งห่มใดๆ

ลอยเท้งเต้ง

ที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง หลังจากที่ได้อบรมนักเรียนมาพอประมาณแล้ว
อาจารย์ จึงพานักเรียน ไปทัศนศึกษายังวัดแห่งหนึ่ง
ระหว่างนั่งพักรับประทานอาหาร
อาจารย์ก็ให้นักเรียน แสดงความเข้าใจ ในธรรมญาณ ที่แต่ละคนได้รับ
โดยให้นักเรียน กล่าวที่ละคน

นักเรียน ท . ได้กล่าวขึ้นเป็นรายแรกว่า
กระจกเงา ที่ไสสะอาด เป็นของประภัสสร คือมันผ่องใสสะอาด หากจิตเดิมเป็นของเศร้าหมองแล้ว ใครจะทำให้บริสุทธิ์ได้ ไม่มี เลย

นักเรียนคนที่สอง ได้ลุกขึ้นกล่าวอย่างอาจหาญว่า
ธรรมชาติของกระจกเป็นของผ่องใสยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด ดุจพระอาทิตย์ กิเลสที่ปกคลุมคือ เมฆที่มาบดบัง

ใบไม้ในกำมือ

    วันหนึ่งพระพุทธเจ้าเข้าไปในป่าเพื่อเดินสมาธิ ขากลับพระองค์เก็บใบประดู่ลายมาจำนวนหนึ่ง เมื่อมาถึงปากทาง พระองค์พบกับพระภิกษุสงฆ์กลุ่มหนึ่ง พระองค์ยิ้มและหยิบใบไม้ออกมาแล้วถามว่า

“เพื่อนรัก ใบประดู่ลายที่อยู่ในป่ากับใบไม้ที่อยู่ในมือนี้ อะไรมีมากกว่ากัน”

พระพุทธรูปโบราณ

พระรูปหนึ่งถามอาจารย์เคอิโย ( พ.ศ. ? - 1318 ) ว่า
" ทำไมเราถึงเรียกพระพุทธรูปว่า โคชิยานะครับ "

อาจารย์เคอิโยตอบว่า " เธอไปเอาขวดน้ำตรงนั้นมาให้ฉันซิ "

เขาเดินไปหยิบขวดน้ำมาให้

อาจารย์เคอิโยรับขวดน้ำมาดู ๆ แล้วส่งคืนให้เขา พูดว่า " เอาไปไว้ที่เดิมนะ "

สาเหตุของพฤติกรรมรุนแรงในลูกวัยซน

1. การแสดงออกของพ่อแม่เมื่อเผชิญกับความขัดแย้ง
ในทุกบ้านย่อมมีความขัดแย้งเกิดขึ้นได้ การที่พ่อแม่ทะเลาะกัน แล้วมักจะตะโกนใส่กัน เมื่อทะเลาะกันรุนแรงขึ้น ก็ขว้างปาสิ่งของเกลื่อนกระจาย และอาจถึงขั้นผลักกัน จับตัวเขย่าอย่างแรง พฤติกรรมเหล่านี้แหละ ที่เป็นความรุนแรง ทุกครั้งที่ลูกเห็น ลูกก็จะซึมซับความรุนแรง ก้าวร้าวเข้าไปโดยไม่รู้ตัว สิ่งที่น่าเป็นห่วงคือพ่อแม่จำนวนหนึ่งก็ไม่รู้ตัวว่า ตัวเองนั้นเป็นผู้ปลูกฝังความรุนแรงไปในตัวลูก