ใบไม้ในกำมือ

    วันหนึ่งพระพุทธเจ้าเข้าไปในป่าเพื่อเดินสมาธิ ขากลับพระองค์เก็บใบประดู่ลายมาจำนวนหนึ่ง เมื่อมาถึงปากทาง พระองค์พบกับพระภิกษุสงฆ์กลุ่มหนึ่ง พระองค์ยิ้มและหยิบใบไม้ออกมาแล้วถามว่า

“เพื่อนรัก ใบประดู่ลายที่อยู่ในป่ากับใบไม้ที่อยู่ในมือนี้ อะไรมีมากกว่ากัน”


พระภิกษุตอบว่า “ท่านอาจารย์ที่รัก ใบไม้ใน ๑ กำมือของท่าน เมื่อเทียบกับใบไม้ทั้งป่าช่างน้อยนิดเหลือเกิน”

พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า “เพื่อนรัก สิ่งที่ฉันรู้นั้นกว้างใหญ่ไพศาลแต่ฉันเลือกสอนเธอเพียงบางสิ่งบางอย่างเท่านั้น ฉันไม่ได้สอนเธอทั้งหมดที่ฉันรู้ เพราะฉันคิดว่าสิ่งเหล่านั้นอาจไม่เป็นประโยชน์สำหรับการแปรเปลี่ยน เยียวยา และไม่มีผลต่อความสุขของตัวเธอด้วย ฉันสอนเธอเฉพาะสิ่งที่จำเป็นสำหรับเธอจริงๆ”