การให้คำปรึกษา แปลมาจากคำในภาษาอังกฤษ คือ Counseling ซึ่งโดยทั่วไปหมายถึง การให้คำปรึกษา คำแนะนำ หรือการให้ข้อมูลเพื่อช่วยเหลือ แต่ “การปรึกษาเชิงจิตวิทยา” มีความหมายที่แตกต่างออกไป โดยจากสมาคมการปรึกษาเชิงจิตวิทยานานาชาติ (International Association for Counseling: IRTAC) ให้นิยามจิตวิทยาการปรึกษาไว้ว่า คือ วิธีการแห่งการสร้างความสัมพันธ์และการตอบสนองต่อผู้อื่นโดยมีจุดประสงค์เพื่อเป็นโอกาสให้บุคคลได้สำรวจตนเอง ทำให้ชีวิตชัดเจนขึ้น และใช้ชีวิตในทางที่น่าพึงพอใจและสร้างสรรค์

Blogger templates

วันเสาร์ที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557

สวยเพียบพูนด้วยเสน่ห์

มีอุบาสิกาหญิงคนหนึ่ง เกิดในตระกูลที่มั่งคั่ง ไม่ว่าจะเป็นด้านทรัพย์สมบัติ ยศถาบรรดาศักดิ์ หรือ อำนาจวาสนา หรือ ความสวยงามภายนอก เรียกได้ว่า หาคนเปรียบเทียบได้ยาก แต่ก็ยังไม่มีใคร มารัก มาชอบ ไม่มีแม้แต่คนที่มาคุยถูกคอจึงไปขอคำชี้แนะจากพระอาจารย์ ว่าทำยังไงถึงจะมีเสน่ห์ให้คนมารักมาชอบ ?

พระอาจารย์ เลยตอบว่า ...
" ถ้าเจ้าสามารถร่วมงาน กับ ผู้อื่นด้วยจิตที่มีเมตตา
พูดจาด้วยคำเซน ฟังเสียงของเซน ทำเรื่องราวเกี่ยวกับเซน
ใช้จิตของเซน เจ้าจะกลายเป็นผู้มีเสน่ห์ดึงดูดผู้คนมากที่สุด "

อุบาสิกาฟังแล้วชวนสงสัย ถามพระอาจารย์ ว่า ...
“ คำของเซน คือ อะไร ? "

พระอาจารย์ ตอบว่า ...
“ คำของเซน คือ พูดแต่เรื่องเรื่องดี ๆ พูดแต่ความจริง พูดจาอ่อนน้อมถ่อมตนพูดแต่เรื่องที่มีประโยชน์ต่อผู้อื่น ”


อุบาสิกา ถามต่อว่า ...
“ แล้วเสียงของเซน ฟังยังไงเจ้าคะ ? ”

พระอาจารย์ ตอบว่า ...
“ เสียงของเซน คือ- ทำเสียงทั้งหมด ให้เป็น เสียงละเอียดอ่อน
- ทำเสียงด่าทอ เป็น เสียงที่มีเมตตา
- ทำเสียงดูถูกเหยียดหยาม เป็น เสียงที่คิดจะช่วยเหลือ และ
ถ้าเจ้าฟังเสียงร้องไห้ เสียงวุ่นวาย เสียงหยาบ เสียงน่าเกลียด โดยที่เจ้าก็ไม่ถือสา
นั่นคือ เสียงของเซน ”

อุบาสิกา ถามต่อว่า ...
“ แล้วเรื่องราว ของเซน ทำยังไงเจ้าคะ ? ”

พระอาจารย์ ตอบว่า ...
“ เรื่องของเซน ก็คือ- ทำบุญบริจาค
- ช่วยเหลืองานกุศล
- ช่วยบรรเทาสาธารณภัย
- ทำสิ่งที่ถูกต้องตามศีลธรรม ”

อุบาสิกา ยังถามต่อไปอีกว่า ...
“ แล้วจิตของเซน ใช้ยังไงเจ้าคะ ? ”

พระอาจารย์ เฉลยต่อว่า ...
" จิตของเซน คือ จิตของเจ้า ของข้าพเจ้า ของปุถุชน ของอริยะชน
ล้วนเป็นสิ่งเดียวกัน
เป็นจิตที่ ห่อหุ้มสรรพสิ่ง เป็นประโยชน์ ให้กับ สรรพสิ่ง "

หลังจากที่อุบาสิกาท่านนั้น ได้ฟังคำชี้แนะจากพระอาจารย์ จึงได้เริ่มต้นเปลี่ยนแปลง
จากความเย่อหยิ่งจองหองที่มีอยู่เดิม เป็น ...

- ไม่คุยโว โอ้อวด ถึง ฐานะตนเอง ต่อ หน้าผู้อื่น
- ไม่ยกยอตัวเอง ว่า สวยเลอเลิศ กว่า คนอื่น และ
- มักจะอ่อนน้อม และ มีมรรยาท ต่อ ผู้อื่น
- เป็นห่วง เป็นใย และ ดูแลเอาใจใส่ ต่อ คนในปกครอง

เมื่อปฏิบัติเช่นนี้ไปนานเข้า อุบาสิกาท่านนั้น ก็ได้รับฉายาจากผู้อื่น ว่า ...
“ เป็นอุบาสิกา ที่มี เสน่ห์มากที่สุด ”