“เธอจ๊ะ ฉันอยากจะถามอะไรเธอสักหน่อย เธอเป็นลูกสาวของพระพายหรือเปล่า”
หญิงสาวแปลกใจมาก เธอยิ้มและถามชายหนุ่มว่า “เหตุใดเธอจึงถามเช่นนี้เล่า”
ชายหนุ่มมีกำลังใจขึ้นมากจึงบอกว่า “เมื่อฉันได้อยู่ใกล้เธอ ฉันรู้สึกเบิกบานสบายใจอย่างยิ่ง เธอทำให้ฉันรู้สึกผ่อนคลาย เบา สบาย เหมือนมีสายลมอันสดชื่นพัดผ่านตัวฉันตลอดเวลา เพียงได้เห็นใบหน้าของเธอ ฉันก็รู้สึกมีความสุขมาก”
หญิงสาวยิ้มแย้มสดใสและกล่าวว่า “หรือจ๊ะ...แต่เธอรู้ไหม บางครั้งสายลมอันเบาสบายก็อาจกลับกลายเป็นลมพายุได้เช่นกันในเวลาเช่นนั้น เธอจะทำอย่างไรจ๊ะ”
หญิงสาวคนนี้เป็นคนที่เฉลียวฉลาดจริงๆ เพราะเธอไม่หลงติดอยู่ในคำหวาน เธอรู้ข้อดี และ ข้อด้อยในตัวเธอ เธอรู้ว่าในตัวของเธอมิได้มีเพียงสายลมเย็นสบายเท่านั้นแต่มีลมพายุซ่อนอยู่ด้วย
ในความรัก เราควรเห็นทั้งหมดของตัวเราและในตัวของคนที่เรารัก ด้วยการเห็นเช่นนั้นจึงจะทำให้เรารักเขาหรือเธอคนนั้นได้เต็มทั้งหัวใจ
