วันหนึ่งน้ำและเพื่อนๆ รู้สึกกระหายน้ำจึงวิ่งมาขอน้ำดื่มจากหลวงปู่ หลวงปู่จึงนำน้ำแอปเปิ้ลที่เพื่อนบ้านนำมาถวายรินใส่แก้วให้เด็กๆ น้ำได้รับน้ำแอปเปิ้ลเป็นคนสุดท้าย และน้ำแอปเปิ้ลที่ได้นั้นขุ่นมาก(เพราะมีเนื้อแอปเปิ้ลปนอยู่จำนวนมาก)จนเธอไม่อยากดื่ม เธอจึงวิ่งไปเล่นอีกและไม่ดื่มน้ำแอปเปิ้ลแก้วนั้น
เวลาผ่านไปหนึ่งชั่วโมง น้ำกลับมาหาหลวงปู่ขอน้ำดื่มอีก หลวงปู่จึงชี้ไปที่แก้วน้ำแอปเปิ้ลและบอกว่า
“ทำไมไม่ดื่มน้ำแอปเปิ้ลนี้ล่ะ อร่อยมากนะ”
น้ำมองไปที่แก้วอีกครั้งและเห็นว่าน้ำในแก้วใสมาก ตะกอนตกลงไปที่ก้นแก้วแล้ว เธอจึงดื่มน้ำแก้วนั้นด้วยความยินดี
น้ำถามหลวงปู่ว่า “ทำไมน้ำแอปเปิ้ลจึงใสขึ้นล่ะคะ”
หลวงปู่ตอบว่า "เพราะน้ำแอปเปิ้ลนั่งสมาธิ ๑ ชั่วโมงน่ะสิ---นี่คือเหตุผลสำคัญที่หลวงปู่นั่งสมาธิทุกวัน เพื่อให้เราเป็นผู้ที่สงบและกระจ่างใส นี่คือเคล็ดลับ! เราเลียนแบบน้ำแอปเปิ้ล และน้ำแอปเปิ้ลก็เลียนแบบเรา"
